Verhalen van een donor

Aanleiding en motivatie
Zinvolle betekenisvolle dingen in mijn leven zijn een rode draad geweest in mijn leven. Vrij snel na mijn universitaire opleiding ben ik mijn reis als ondernemer begonnen, samen met een studievriend. Begin With The End in Mind was daarin ondersteunend, ik wilde graag van veel betekenis zijn voor mensen in de zorg.
Tijdens mijn vele jaren ondernemerschap had ik het genoegen om in 2015 Karin te ontmoeten, de oprichtster van OneWish. Het ontmoetingsplatform voor wensouders, co-ouders en bekende donoren was er toen alleen nog in concept, maar ik vond het toen al bijzonder inspirerend. Vanuit vriendschap en ondernemerschap hebben Karin en ik al die jaren regelmatig contact gehad en toen het platform ook live was en Karin er meer over vertelde ben ik mij ook gaan realiseren hoe mooi het wel niet zou zijn om van heel veel betekenis te zijn voor mensen met een grote kinderwens. Ik was (ben) al super blij en gelukkig met drie kinderen in mijn gezin, hoe mooi zou het zijn als ik anderen die Joy en betekenis ook kon ´schenken´. Na mijn scheiding enkele jaren geleden besloot ik om me bij OneWish in te schrijven en is snel contact tot stand gekomen met diverse vrouwen-stellen. Trajecten waar ik heel blij mee ben geweest en ook heel trots op ben. 

Onderdeel van mijn motivatie is ook dat ik het super belangrijk vind dat kinderen weten waar ze vandaan komen, wat hun roots zijn. Ik vind OneWish daarom zeer welkom als betekenisvolle en invloedrijke ChangeMaker ten opzichte van de meer gangbare route via van een kliniek of via een commerciële spermabank. Relatief veel kinderen die via donorconceptie verwekt zijn via een kliniek hadden graag eerder dan 16 jaar hun afkomst willen weten. Datzelfde geldt voor adoptiekinderen. Los van het ‘normale boerenverstand’ en menselijke behoeftes is het ook vastgelegd dat een kind er recht op heeft te weten waar haar/zijn roots liggen. In het VN Kinderrechtenverdrag Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind staan 54 artikelen met afspraken over de rechten van kinderen en jongeren tot 18 jaar. In het kader van donorconceptie zijn daarbij vooral onderdelen Belang van het Kind (artikel 3), Naam, nationaliteit en geboorteregistratie (7) en Eerbiediging identiteit (8) van groot belang. In gesprekken met wensouders hebben is het thema ‘roots’ en op dat vlak op helemaal op één lijn zitten ook belangrijk geweest. |
Mocht je meer willen weten over de wereld van donorkinderen en alle aspecten daarvan, dan kan ik je de website van de Stichting Donorkind overigens sterk aanraden. 

´Dating´, guneffect en donorschap
Tsja, daar gaan de berichten over en weer. Waar heb ik zoal op gelet, wat vond (vind) ik belangrijk? Eerlijk gezegd verschilt dat niet echt veel met dating (en daar heb ik de nodige ervaring mee  ;-)). Los van dat romantiek bij donorschap uiteraard ontbreekt, was het bij dat ‘daten’ met wensouders wel zo dat dat mijn sterke voorkeur uitging naar stellen en niet naar single vrouwen. Op dat moment vanuit een soort van ´risk management´, dat de kans dat een kind dan in een stabiele omgeving opgroeit groter is dan dat dit het geval zou zijn bij een single vrouw. In het hier en nu, door wat ik allemaal geleerd en gehoord heb, denk ik daar nu genuanceerder over en denk ik dat dit helemaal niet zo hoeft te zijn. Als een single vrouw haar leven goed op orde heeft met een goed netwerk en goede support om  haar heen, kan een kind zonder partner prima en gelukkig opgroeien. Maar goed, what else is there. Looks. Zien de vrouwen er leuk en gezond uit (in mijn geval vooral een normale bmi, let me be honest). Heeft het stel op de foto´s een beetje een positieve vrolijke uitstraling? Daarnaast vind ik de profieltekst altijd van groot belang, uitvoerige gedetailleerde teksten met het liefst heldere ideeën over wat ze van een donor verwachten helpen verder mee. Een soort van guneffect ontstaat eigenlijk al een beetje. Lijkt het me leuk om met dit stel kennis te maken, ben ik nieuwsgierig geworden?

Eigenlijk verliep de start van het traject bij alle drie de stellen soortgelijk, we stuurden enkele berichten over en weer waarna we onze telefoonnummers uitwisselden voor verdere communicatie via Whatsapp en het afstemmen van een videocall. Bij elk van de stellen bleek er een goede match te zijn op inhoud, dus de voorwaarden, de ideeën rondom bekend donorschap (in mijn geval nadrukkelijk op afstand) en de klik was goed. Vrij snel na de kennismakingen per videobellen heb ik persoonlijk kennisgemaakt in een restaurant of op een terras, een drankje gedaan. Voor de wat meer verdiepende gesprekken en letterlijk een beter gevoel krijgen bij elkaar qua uitstraling, energie, vibe, looks. De kennismakingen In Real Life zijn eigenlijk ook een soort van ´sanity check´. Waarbij ik (als muziekliefhebber) op zoek ben naar het tegenovergestelde van wat de heren van Cypress Hill ooit zongen met Insane In The Brain ;-). Uiteraard werden de stellen ook uitgedaagd om de ‘sanity check’ bij mij te doen. 

Nadat de klik bij alle drie de stellen goed bleek te zijn, voor zowel mij als voor hen, en ik alles goed had laten bezinken (ik geloof erg in ´ergens een nachtje over slapen´) was de conclusie dat het goed voelde om met elkaar het traject in te gaan. Ik had er ‘een goed gevoel over’. Dat ´goed voelen´ is een beetje cliché maar zo treffend en belangrijk. Bij twijfel nooit oversteken, zeker als het gaat om dit soort belangrijke dingen.

Als laatste stap in het kennis maken en beter gevoel krijgen bij elkaar heb ik de stellen in hun thuissituatie ontmoet and the other way around, zodat zij ook een indruk van mijn ‘thuis’ konden krijgen door bij mij op bezoek te komen. Nadat dat allemaal goed voelde voor iedereen hebben we de donorovereenkomst besproken en zijn we gaan plannen, daarbij de wonderlijke wereld en soms enigszins onvoorspelbare cyclus volgend. Een goede donorovereenkomst vind ik overigens heel essentieel. Het vormt de basis voor hoe je met elkaar omgaat, voor nu en in de toekomst. In de nieuwsbrief van OneWish las ik dat er nu een model donorovereenkomst en een werkboek is, ik kan iedereen aanraden om daar echt gebruik van te maken. De donorovereenkomst is momenteel beschikbaar voor zowel single wensmoeders als vrouw-vrouw koppels. 

Drie stellen, drie journeys
Drie vrouw-vrouw stellen, zes verschillende vrouwen, met toch veel gemeenschappelijk. Allereerst was ik natuurlijk blij dat alle stellen heel bewust hadden gekozen voor bekend donorschap, in plaats van te kiezen voor de anonieme route via een vruchtbaarheidskliniek of een partij als Cryos. Allen vinden het belangrijk dat een kind vanaf jonge leeftijd antwoord kan krijgen op belangrijke vragen over de donor/biologische vader en dat het kind de donor (mij dus) kan ontmoeten als zij/hij daar behoefte aan heeft. Dat het met de algemene ontwikkeling van alle vrouwen ook goed zat, was ook erg fijn om te merken.
De plek van de zelfinseminatie is bij aanvang altijd een interessante kwestie geweest. De grootste voorkeur lag bij afspreken in een hotel of Airbnb in de buurt van mijn woonplaats, een stel vond inseminatie bij mij thuis ook een prima optie. Het bijzondere moment dat de basis voor Nieuw Leven vormt in een huiselijke omgeving. Nadat dit een paar keer gebeurd was voelde ik mij daar toch niet zo prettig bij, het kwam te veel in mijn privé sfeer vond ik. Toen hebben we besloten dat een hotelkamer of een huisje een beter alternatief was. Een voorwaarde voor mij was verder dat mijn reistijd naar een locatie maximaal een half uur was en al was er voor alle stellen relatief snel een succesvolle bevruchting, ik heb heel wat mooie hotelkamers en huisjes gezien ;-). Van de modernste en bijna hippe Van der Valks vlak naast een snelweg afrit tot hele sfeervolle Fletcher hotels en mooie gezellige huisjes op een rustig en mooi gelegen vakantiepark. Dat ‘in itself’ is al een heel avontuur op zich ;-).
De behoefte en ideeën over de mate waarin onderling contact gewenst was, bleek in de basis niet veel te verschillen. In de door alle drie de stellen en door mij ondertekende donorovereenkomst staat dat ik eenmaal per jaar door middel van een digitale kerstkaart per e-mail een foto van het kind/de kinderen toegestuurd krijg, de praktijk is echter anders gebleken. Ik krijg regelmatig een foto toegestuurd van een blij stel met blij kind, wat ik bijzonder waardeer (maar niet vraag of eis, uiteraard. 

Het resultaat van mijn donaties is geweest dat er in vrij korte tijd (maximaal 5 pogingen) drie gezonde kinderen geboren zijn, alle drie geboren in de tweede helft van 2021. Drie mooie geboortekaartjes mogen ontvangen van hele dankbare ouders, elke kaart in een voor hen passende stijl. 

Dankbaarheid
Dit woord heeft wat mij betreft meerdere dimensies. First and foremost dankbaarheid dat ik deze mooie en  zeer betekenisvolle journeys als gezonde kerel heb kunnen en mogen meemaken, mee mogen creëren en het vertrouwen wat mij gegeven is door de verschillende stellen. Dat als ik Planet Earth verlaat, ik nog iets extra moois achterlaat, dat ik leven heb kunnen schenken aan drie mooie bijzondere stellen. Dat ik een van hun grootste wensen in vervulling heb kunnen laten gaan. Zelf heb ik drie gezonde fantastische kinderen, de liefde, de ‘abundance in love’ heb ik kunnen doorgeven.
De andere dimensie is de dankbaarheid zoals ik die van de wensouders ervaar. Hun grote dank naar mij toe en hun oprechte belangstelling in mij. Een gevoel van trots wat ik verder mag ontwikkelen. Dat voelt heel goed en compleet. 

De ideale wereld van donorschap
Vrij snel na de geboorte van het eerste donorkind heb ik mijn kinderen en mijn ex-vrouw verteld over mijn donorschap en over de geboorte van de eerste baby, voor mijn kinderen een soort van half zusje. Door mijn kinderen werd dat positief ontvangen, ze vonden dat betekenisvolle echt bij mij passen en vervolgens ‘life goes on’ voor de pubers ;-). Bij elke geboorte heb ik hen ingelicht en er even bij stil gestaan. Langzaam heb ik mijn donorschap ook gedeeld met mijn beste vrienden, die het mooi vinden maar ook risicovol. ‘Wat als het slecht gaat met een stel en het kind staat klopt bij je aan voor hulp?’ is een veelgestelde vraag. Dat zie ik dan wel weer is hoe ik er min of meer in sta. Ik vertrouw op het goede. En in mindere tijden altijd een oplossing en opties. Los van dat in de donorovereenkomst natuurlijk heel nadrukkelijk gemeld wordt dat ik geen enkele rol of plichten of rechten heb in de opvoeding van een kind.
Sinds het voorjaar van 2021 ben ik donor en mijn brein is verder gerijpt over mijn bijdrage en de bijdrage die andere mannen zouden kunnen leveren aan andere vormen van ouderschap, aan ‘modern ouderschap’. Het hangt toch een beetje in de taboe en risicosfeer en ik vind dat we daar vanaf moeten. Inmiddels kan ik zeggen dat ik heel trots ben op mijn keuze om donor te worden en op mijn donorschap (op afstand) en mijn ideale wereld is dat bekend donorschap vaker besproken wordt tussen mensen. Van wensouder naar bekende mannen in hun omgeving in het bijzonder, maar ook tussen mannen onderling. En dat als een man donor is bij een kliniek (en dus bewust kiest voor anonimiteit tot een kind 16 jaar oud is), die man nadrukkelijk overweegt om voor het bekende donorschap te kiezen of misschien zelfs besluit om dat alleen nog maar te gaan doen. Nadrukkelijk ook vanuit het belang van het kind. Kinderen hebben er recht op om te weten wie haar/zijn biologische vader is, op elke leeftijd.

Tot slot. Dit artikel heeft een anonieme afzender. Op termijn zal dat niet meer zo zijn. Als het moment daar is dat ik nog meer voel dat het goed en belangrijk is om bekend donorschap verder uit te dragen, in algemene zin, maar ook om meer mannen bewust te maken van de mogelijkheid om zoveel betekenis toe te voegen aan het leven, aan Nieuw Leven. Aan andere mensen. Aan wensouders wiens grootste wens in vervulling kan gaan. Door goedwillende mannen. Mannen die purpose ook hoog in het vaandel hebben staan. Ze zijn er. Meer dan genoeg. Alleen nog ‘even’ wat meer bewustwording creëren de komende jaren ;-). 

Liefdevolle groet en een succesvolle journey toegewenst, als jij of als jullie er klaar voor zijn!

R.

(de voornaam en het profiel van R. zijn bij het support team bekend)